Quicky

Exam dh habis jd konon-konon jiwa meronta-meronta menunggu result. Ceh. Cik gayah mukaddimah je udah propa je lebih kali ni. Out of 3 papers ;

{Paper 1}
Sgt confident jawab TAPI assignment paling last hantar so bgantung pd budibicara lecturer nk bg mrkh camane.

{Paper 2}
80/20 je tahap confidentnya TAPI yg merisaukan, percentage exam paper tinggi dan carry mark, sikit.

{Paper 3}
Langsung xconfident sbb x well prepared TAPI lecturer cakap, "awak jawab je, sy bg markah penuh" -___-

Dah. Dah. Dah. Takmo dah bcakap psl exam.

Happened to be that it is really-really-really too soon to leave my current company. Do feel nervous about it but hey, doakn sy yg tbaik ye! :) I am now in the midst of survey2 new nest, mengiklankan nest sedia ada, nk kena amik gmbr katil almari semua sbb nk letgo. Tak larat nk hangkut time pindah since im planning to stay at Putrajaya area.

Rasa mcm byk bnda pulak nk difikirkan lately. Tapi ada 1 moment yg buat otak sy xboleh berfikir langsung. The moment was when sy terserempak dgn org-org yg sy sangat2 TAKNAK jumpa... They used to be part of mylife. Bila sy nk makan, sy fikirkan dorg nk makan apa, bila sy shopping, sy belikn dorg mana yg sy mampu. Ada jg masa-masa sy mdahulukn dorg dr keluarga sy sndiri. Tp sudahnya, sy dh tak lg dperlukan. Sy tahu, ada yg lebih baik buat dorg... Mmg benda dh blalu. Tp apa yg tkesan dlm hati, tetap akan tkesan. Mungkin ini lah yg slalu org cakapkan, "Seribu tahun pun xkan hilang, xkn tpadam"

The funny part was, masa kejadian tu sy dgn en.Ubi baaaaru je smpi kedai mkn. Tak sempat en.Ubi nk makan mknn dia, sy dh ajak dia pergi dr situ. Sori ubi.. :')

sy selalu doa pd Allah, jika mahu ketemukan sy dgn mereka atau sesiapa dr kalangan mereka, biarlah waktu itu sy telah benar-benar bersedia.


Till I'm blogging again, smile! :)